Nasi przodkowie

Nasze kości są ich kośćmi, nasze ciało jest ich ciałem. Chodzi o zrobienie z tym czegoś. O pokazanie, że jesteśmy dumni z tego, co osiągnęli nasi przodkowie. Jak przyczynili się do tego, kim jesteśmy dzisiaj. Chodzi o poszanowanie ich trudów, ich determinacji, by iść dalej i budować życie swojej rodziny i Ojczyzny. Aby być dumnym z naszych ojców i dziadów, którzy walczyli, niektórzy zginęli za Ojczyznę. Chodzi o zrozumienie, że ​​robili to dla nas. Nasze matki i babki z równą dumą i miłością rodziły nas, bez nich nie moglibyśmy istnieć, dlatego kochamy każdego z nich za to, że mogliśmy się urodzić, za to kim jesteśmy. Robimy to, abyśmy mogli ich zapamiętać. Z miłością i troską spisujemy każdy fakt ich istnienia, ponieważ my jesteśmy nimi, a oni są sumą tego, kim jesteśmy. Tak więc, jak skryba, opowiadam historię mojej rodziny. Jak osoba wezwana w następnym pokoleniu, aby zająć swoje miejsce na długiej linii rodzinnych gawędziarzy. Właśnie dlatego prowadzę genealogię mojej rodziny i w ten właśnie sposób wzywam młodych i starych do przywrócenia i umocnienia pamięci oraz do pozdrowienia tych, których nigdy wcześniej nie znaliśmy.

autor: Della M. Cummings Wright; przepisane przez jej wnuczkę Dell Jo Ann McGinnis Johnson; edytowane i redagowane przez Tom Dunn, 1943.; redagowane przez Janusza Kielaka