- Nr 37 Barcikowo.
Działo się we wsi Święcieńcu dnia dwudziestego trzeciego września tysiąc osiemset dwudziestego siódmego roku o godzinie dziesiątej przed południem. Stawił się Wawrzyniec Michalak, włościanin, gospodarz, lat dwadzieścia pięć mający z Barcikowa, w obecności Józefa Michalaka, lat trzydzieści trzy, stryja dziecięcia, gospodarza i Marcina Dybca, lat czterdzieści, gospodarza, obydwóch włościan w Barcikowie zamieszkałych i okazał nam dziecię płci męskiej urodzone w Barcikowie dnia dwudziestego pierwszego miesiąca i roku bieżących o godzinie dwunastej w południe w domu pod numerem drugim z jego małżonki Marianny z Przybysiaków, lat dwadzieścia mającej. Dziecięciu temu na chrzcie świętym odbytym w dniu dzisiejszym nadane zostało imię Stanisław, a rodzicami jego chrzestnymi byli wyżej wspomniany Józef Michalak i Petronela Stendurówna.
Akt ten stawającemu i świadkom przeczytany i przez nas podpisany, gdyż osoby w akcie wyrażone pisać nie umieją (podpis)
|
- Tłum. z rosyjskiego Grzegorz Chabowski
Zarejestrowano pod numerem 22 1897, tysiąc osiemset dziewięćdziesiąt siódmego roku, dnia czternastego (dwudziestego szóstego) stycznia.
Przede mną Maciejem Więckowskim synem Adama, Notariuszem przy Hipotecznej Kancelarii Sądu Pokoju miasta Płocka, w biurze moim mieszczącym się w tym mieście w domu nr. 493b przy Nowo Więziennej ulicy w obecności osobiście mi znanych i prawem wymagane przymioty posiadający w mieście Płocku mieszkających świadków, obywateli Kazimierza Domeradzkiego syna Norberta i Jana Chmielewskiego syna Adama, stawili się osobiście mi znani i posiadający do działań prawnych zdolności, 1) Stanisław Michalak syn Wawrzyńca, 2) Józef Michalak syn Stanisława, 3) Jakub Stefański syn Zygmunta i córka jego, 4) Józefa Stefańska córka Jakuba, panna 19-o letnia działająca w obecności i za zgodą ojca swojego Jakuba Stefańskiego, wszyscy oni są włościanami żyjącymi i mieszkającymi zgodnie z prawem w wiosce Gulczewo Płockiego powiatu i zawarli akt następującej treści:
Stanisław Michalak oznajmił, że na podstawie Najwyższego Dekretu z roku 1864 jest on właścicielem włościańskiej zagrody oddanej do jego dyspozycji (został obdarowany) usytuowanej w wiosce Gulczewo Płockiego powiatu zapisanej w Tabeli Likwidacyjnej pod osiemnastym numerem na jego imię, zamykającej razem z ziemią zamienioną za serwituty w sile przestrzeni około pięć morgów ziemi nowopolskiej miary, to jest dwie dziesięciny i tysiąc trzysta czterdzieści dziewięć sążni. Tą ziemię, zagrodę w istocie, całość przestrzeni i ograniczeniami ze znajdującymi się na niej zabudowaniami, zasiewami, ze wszystkimi należnymi i przysługującymi jemu prawami, akcesoriami i serwitutami jednym słowem ze wszystkim tym, co do osady tej przynależy teraz w pełnej świadomości z tego rezygnuje, on Stanisław Michalak tym obecnym aktem sprzedaje w pełną własność swojemu synowi Józefowi Michalakowi synowi Stanisława za dobrowolnie uzgodnioną sumę sprzedaży pięćdziesięciu rubli, którą w całości otrzymał od niego w tej chwili w obecności notariusza i świadków po otrzymaniu kwituje, dlatego prawa swoje na niego podstawia i zgadza się na to żeby prawo własności, sprzedanej tym aktem zagrody przeniesione było gdzie należy na jego imię i wykazaną zagrodę z oziminami i wiosennymi zasiewami zobowiązuje się wydać kupującemu Józefowi Michalakowi w faktyczny zarząd i korzystanie dnia trzynastego (dwudziestego piątego) lipca tego tysiąc osiemset dziewięćdziesiątego siódmego roku i od tej to pory kupujący obowiązany będzie płacić z tej zagrody wszelkiego rodzaju nałożone podatki, składki i powinności Od wskazanej daty, żadne opłaty nie obowiązują sprzedającego. – Józef Michalak niniejszą sprzedaż akceptuje i wyjaśnia, że kupioną tym aktem zagrodę obejrzał w takim stanie, przestrzeni, granicach i o prawie własności sprzedającego jest przekonany, ze wszystkiego jest bardzo zadowolony i na udowodnienie tego że, on jest synem sprzedającego przedstawił swoje świadectwo urodzenia wydane 18/25 stycznia 1897 wydane przez urzędnika stanu cywilnego parafii Imielnica powiat Płock, którego odpis otrzymałem. Kupujący Józef Michalak syn Stanisława zobowiązuje się wydawać swoim rodzicom Stanisławowi i Ludwice zd. Romanek małżonkom Michalakom rok rocznie dożywotnio bez oporu od dnia otrzymania w faktyczną własność kupionej tym aktem zagrody następujące alimenty: dwa korce żyta, jeden korzec jęczmienia, dziesięć korcy kartofli, cztery ruble pieniędzmi w odliczonej kwocie, utrzymać zimą i latem jedną krowę, pomieszczenie w domu mieszkalnym składające się z jednej izby od północnej strony z pełnym ociepleniem i udostępnić jeden zagon ziemi z zasadzonymi kartoflami, po śmierci zobowiązuje się ich ciała przyzwoicie pochować. Alimenta te zaakceptowały obydwie strony na sumę pięciu rubli na każdy rok jednak powinien być wydawany w naturze, a w razie śmierci jednego z małżonków należy wydawać w połowie żyjącemu z małżonków. Dalej Józef Michalak kawaler i Józefa Stefańska panna oznajmili, że oni mają zamiar połączyć się w związek małżeński, na czas przyszłego swojego małżeńskiego pożycia wzajemność swoją i stosunki, budować będą tak, że całego niniejszego majątku każdy z nich przyszłych małżonków na obecny czas jest właścicielem i żadnych szkód, pretensji jedno drugiemu w związku z darem spuścizny i innego zdarzenia czynić nie będzie i tak, że majątek małżeński obejmuje wspólne ich trudy i starania w czasie trwania pożycia małżeńskiego.
Wszystko to składa się i składać będzie na wspólną ich własność. Jakub Stefański na zawarcie małżeństwa swojej córki Józefy Stefańskiej z Józefem Michalakiem zgadza się i wyznacza jej na dołożenie z przypadającej jej części, ze swojego majątku na rzecz wspólnej własności odliczoną sumę stu pięćdziesięciu rubli w rozliczeniu, z której teraz płaci sumę pięćdziesięciu rubli, a pozostałe sto rubli zobowiązuje się wpłacić dnia czternastego (dwudziestego szóstego) stycznia tysiąc osiemset dziewięćdziesiątego dziewiątego roku bez wezwania i bez procentów w biurze urzędującego notariusza. Józefa Stefańska wyznaczoną jej wyżej sumę stu pięćdziesięciu rubli z wdzięcznością akceptuje. Informuje się, że taka suma wypłacona została na ręce jej przyszłego męża Józefa Michalaka potwierdza też, że suma stu pięćdziesięciu rubli zaspakaja obecnie jej majątek, która na mocy tej przedmałżeńskiej umowy stanowić będzie własność wspólną. Józef Michalak otrzymując w tej chwili w obecności notariusza i świadków od Jakuba Stefańskiego sumę pięćdziesięciu rubli stanowiącą część z przydzielonej tym aktem jego przyszłej żonie Józefie Stefańskiej sumy i po otrzymaniu kwituje, oraz informuje, że obecna jego własność składa się z włościańskiej zagrody położonej w wiosce Gulczewo powiatu Płock. Którą tym aktem przejął, kupując od swojego ojca Stanisława Michalaka. Ta zapisana (wymieniona) zagroda należeć będzie do majątku wspólnego, to znaczy, że przyszła jego żona Józefa Stefańska zostanie w przyszłości współwłaścicielem tej zagrody. Urzędujący notariusz wyjaśnił stronom, że zgodnie z art.208. Kodeksu Cywilnego dotyczącego tej przedmałżeńskiej umowy należy niezwłocznie powiadomić o jej zawarciu urzędnika Stanu Cywilnego sporządzającego akt ślubny.- Akt ten czytany przedstawiającym w obecności wyżej wymienionych świadków, a po przyjęciu i zaaprobowaniu stwierdzają, że akt sformowany zgodnie z ich życzeniem w dobrej wierze, treści, zamyśle i znaczeniu przyjęty i podpisany z tym, że za zgłaszających, niepiśmiennych Stanisława i Józefa Michalaków, Jakuba i Józefę Stefańskich na osobistą ich prośbę podpisał się mieszkaniec miasta Płocka Julian Wołowski syn Pawła. Do skarbu państwa z naliczenia cła pańszczyźnianego zyskano cztery ruble i trzy ruble (cła) opłat aktowych, na miejski podatek naliczono osiemdziesiąt pięć kopiejek, znaczek skarbowy za pięć kopiejek naklejony na tym akcie. Pierwszy odpis tego aktu na urzędowym papierze za sumę (cenę) 1 rb. 25 kop. Należy wydać Józefowi Michalakowi – również wydać odpis, też na urzędowym papierze za opłatą (ceną) 1 rb. 25 kop. Jakubowi Stefańskiemu
– omówiono na 3-ej stronie, między stronami ustalono słowo „pełnym” powinno być „dla zaspokojenia potrzeb”. Na 4-ej stronie ustalono między stronami słowo „tym aktem” wierzy i czytał.
Na 1-ej stronie zapisano słowo „około” Czytałem i potwierdzam.
Za niepiśmiennych Stanisława i Józefa Michalaków, Jakuba i Józefę Stefańskich, na ich osobistą prośbę podpisał Julian Wołowski syn Pawła. – Przy tym akcie jak też przy jego podpisaniu przez Juliana Wolskiego za niepiśmiennych Stanisława i Józefa Michalaków, Jakuba i Józefę Stefańskich w następstwie ich osobistych próśb świadkami byli Kazimierz Domeradzki syn Norberta, Jan Chmielewski syn Adama.
Notariusz Więckowski
|
1827 - 1902 (74 lat)
Prześlij zdjęcia nagrobka 
Wawrzyniec Michalak , ur. 30 sty. 1800, Wiączemin, płocki, mazowieckie, Polska 
Język
1802 - 1855 (52 lat)
